Even voorstellen: vrijwilliger Rob

/in /door

Ik ben Rob van der Heyden. Ik ben 59 jaar en al 38 jaar gelukkig getrouwd met Dicky.
Ik heb mijn werkzame leven erop zitten na 41 jaar bij Defensie. En nu ben ik vrijwilliger bij de Hondenvereniging.
Dit doe ik al bijna 8 jaar sinds we Djason hebben. Djason is een Mini Australian Shepherd.

Djason is niet onze eerste hond. In 1985 (vorige eeuw maar liefst) hebben wij een Golden Retriever, Arcas, gehad.
Ook toen was de hondenvereniging Zeewolde er, althans in oprichting. Ik heb toen met Arcas getraind tot en met GG1. Ik heb in het bestuur gezeten voor de activiteiten en heb de eerste aanzet gegeven voor de behendigheidstraining.

Toen is ook de eerste behendigheid wedstrijd gehouden tussen onze vereniging en de vereniging uit Cothen. Wij hebben toen gewonnen….
De materialen die we toen gemaakt hadden zijn jaren meegegaan. Twee jaar geleden zijn de laatste spullen verkocht aan andere verenigingen en hebben wij nieuw aangeschaft.

En behendigheid is wat ik en ook Djason erg leuk vinden. Ik heb twee wedstrijden meegedaan. De eerste helemaal, maar bij de tweede ben ik halverwege weg gegaan. Het duurt bij een wedstrijd namelijk wel erg lang voor je dertig seconden van plezier hebt.
Bij de training kan je in een uur veel meer doen en dat vinden we veel leuker!

Bij de Hondenvereniging onderhoud ik het terrein een beetje en dan vooral het gras. En als ik niet aanwezig ben, vangt Gé mij op zodat de vakanties gewoon door kunnen gaan.

Ik hoop dat we weer een behendigheidstrainer/trainster kunnen enthousiasmeren om bij ons les te geven want dan kunnen wij ook weer leuk meedoen.
Tot die tijd blijf ik gewoon lekker op het trekkertje mijn rondjes rijden samen met Djason.

Misschien tot ziens op het trainingsveld!

Groetjes van Rob en een poot van Djason

Vaccineren op maat met de Vaccicheck

/in /door

Precies genoeg vaccineren: niet meer en niet minder
U heeft uw huisdier van jongs af aan keurig laten vaccineren. Logisch dat u ervan uitgaat dat het goed beschermd is. Maar is dat ook zo? Werkt een vaccinatie wel altijd? En is een vaccinatie überhaupt wel altijd nodig?
VacciCheck is een betrouwbare test die antilichamen (antistoffen) in het bloed meet tegen de meest voorkomende besmettelijke virusziekten bij de hond. Wanneer er voldoende antilichamen zijn, dan is het dier beschermd en is vaccineren dus nog niet nodig. Mocht er uit de titerbepaling komen dat de hond niet optimaal beschermd is, dan kan er zo passend mogelijk gevaccineerd worden.

Moment van vaccineren bepalen voor puppies
VacciCheck kan ook ingezet worden bij puppies. Het meet namelijk niet alleen de antilichamen die ontstaan zijn na een vaccinatie of een besmetting, maar ook de tijdelijke (maternale) antilichamen die pups van de moeder meekrijgen vlak na de geboorte. Zolang deze nog aanwezig zijn, is de kans groot dat een vaccinatie niet aanslaat. Door pups al vanuit het nest te titeren, krijgt men een duidelijk beeld van de snelheid waarmee deze maternale antilichamen verdwijnen en kan er op het juiste moment gevaccineerd worden. In plaats van meerdere vaccinaties kan er in de meeste gevallen worden volstaan met slechts één vaccinatie. Vanaf drie weken na deze vaccinatie wordt een controle titer geadviseerd om te checken of de vaccinatie goed en volledig is aangeslagen.
De praktijk heeft tot nu toe uitgewezen dat vooral deze dieren torenhoge titers hebben. Het is goed mogelijk dat die ene vaccinatie, die op het juiste moment gegeven is, wel eens levenslang bescherming kan bieden. Dit kun je controleren door bij volwassen dieren om de drie jaar een titerbepaling te laten uitvoeren.VacciCheck test op de volgende ziekten:

• Infectieuze hepatitis (besmettelijke leverontsteking) (CAV-1 en CAV-2)
• Parvo (CPV)
• Distemper (ook wel hondenziekte of ziekte van Carré genoemd) (CDV)

Bij Dierenartsenpraktijk Flevoland kunt u uw hond laten titeren, in de laatste week van de maand zelfs met korting!
Van maandag tot en met donderochtend kunt u bloed laten afnemen en op donderdagmiddag worden de testen ingezet.
Voor meer informatie; Dierenartsenpraktijk Flevoland 036-5221521

De hond mee op vakantie, waar moet je aan denken?

/in /door

De vakanties staan weer voor de deur. Denk jij erover om de hond mee te nemen op vakantie? Dierenartsenpraktijk Flevoland zette voor ons de tips, tricks en wettelijke regels op een rijtje.

Ten eerste: zorg dat de reis voor je hond zo aangenaam mogelijk is. Let op je rijstijl, zorg dat de temperatuur in de auto aangenaam is, je hond moet een comfortabele en veilige ligplek hebben (tuig om en in de gordel), maak voldoende stops voor behoeftes, beweging en wat eten en drinken en let goed op tekenen die kunnen wijzen op reisziekte zoals onrust en kwijlen. Daarnaast moet je zorgen dat je hond de juiste vaccinaties gehad heeft en je de juiste reisdocumenten mee hebt. En natuurlijk wil je niet dat, eenmaal op de plaats van bestemming, je hond besmet raakt met de inheemse ziektes van je vakantieoord. Waar moet je dan allemaal aan denken?

Wettelijke voorschriften binnen de EU:
Vanaf 3 juli 2004 gelden voor het vervoer van honden binnen de Europese Unie de volgende algemene regels:
• De hond moet een Europees dierenpaspoort hebben. Deze mogen alleen door dierenartsen worden afgegeven.
• De hond moet geïdentificeerd kunnen worden. Sinds 3 juli 2011 is daarvoor alleen de chip toegestaan. Een tatoeage is alleen geldig als je kunt aantonen dat die voor 3 juli 2011 is gezet en als hij goed leesbaar is.
• De hond moet ingeënt zijn tegen hondsdolheid (rabiës vaccinatie) tenminste 21 dagen voor de reis. De chip moet zijn ingebracht voordat de inenting tegen rabiës wordt gegeven (op dezelfde dag mag wel).
• Wanneer je met meer dan vijf dieren reist, valt je reis voor de wet- en regelgeving meestal onder de categorie “commercieel verkeer”. In dat geval kunnen er andere regels gelden!
De EU-landen zijn: België, Bulgarije, Cyprus, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Ierland, Italië, Kroatië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Oostenrijk, Polen, Portugal, Roemenie, Slowakije, Slovenië, Spanje, Tsjechië, Verenigd Koninkrijk en Zweden.

Let op: Noorwegen en Zwitserland zijn geen EU-landen!
• Voor Noorwegen is geen rabiëstiterbepaling meer nodig. Wel moet het dier ontwormd worden onder toezicht van een dierenarts 24-120 uur voor vertrek. Blijf je langer dan 28 dagen dan moet in Noorwegen de behandeling herhaald worden door een Noorse dierenarts. Huisdier aanmelden bij de grens.
• Voor Zwitserland zijn eveneens een chip, paspoort en rabiësvaccinatie uiterlijk 21 dagen voor vertrek verplicht. Daarnaast moet het dier bij de grens gemeld worden.

Verboden rassen:
Sinds 2013 geldt er in meerdere landen een verbod voor bepaalde rassen. Rassen waar het om gaat zijn bijvoorbeeld; Pitbull, Tosa Inu, American Stafford, Fila Brasileiro, Dogo Argentino, American Bulldog, Boerboel, Rottweiler, Mastiff. Welk ras verboden is, verschilt per land. In sommige landen geldt een volledig verbod, in andere is het met aanvullende maatregelen (bijvoorbeeld muilkorf of gedragstest) wel mogelijk.
Landen waar het om gaat zijn Denemarken, Frankrijk, Kroatië, Noorwegen en Spanje.

TEKENBESTRIJDING ALGEMEEN:
Controleer na een wandeling (in het bos of door lang gras) mens en dier op rondlopende teken. Evtuele vastzittende teken eruit draaien, niet trekken. Plek pas na verwijderen van de teek ontsmetten.
Preventieve middelen zijn: Vectra 3d of Seresto band voor de hond.
Advies als de hond mee gaat naar Zuid-Europa (let op: Babesia en hartworm steeds noordelijker):
1. Serestoband om of Vectra 3d pipet om zandvliegjes, muggen en teken te weren. Met alle middelen kan de hond gewoon zwemmen, minimaal twee weken voor vertrek starten met behandelen. Pipetten elke vier weken tijdens vakantie herhalen.
2. Na thuiskomst ontwormen met Milbactor tegen vossenlintworm en als nabehandeling van hartworm. Eventueel na 28 dagen herhalen als besmetting met hartworm mogelijk is. (Bij verblijf langer dan één maand in buitenland elke 28 dagen Milbactor herhalen)

Vragen over het op reis gaan met de hond? Neem contact op met Dierenartsenpraktijk Flevoland:
Bel: 036-5221521
Mail: info@dierenartsenpraktijkflevoland.nl
Of bezoek de website op www.dierenartsenpraktijkflevoland.nl

Labrador Pippa trekt niet meer aan de lijn tijdens het wandelen

/in /door

In “Cursist aan het woord” laten we een cursist vertellen welke ervaringen hij of zij heeft op onze hondenvereniging. Deze keer Marloes en haar Labrador Pippa.

Vertel eens, met wie kom jij naar de Hondenvereniging?
Met mijn chocolade bruine Labrador, Pippa, van ruim een jaar. Pippa is ontzettend lief, enthousiast, soms een beetje eigenwijs en een allemansvriend, een welbekende eigenschap van een Labrador, net als het altijd en álles willen eten.
En toch kan Pippa ontzettend goed wachten als ze haar eten krijgt! Ze gaat netjes naast haar bak zitten en gaat pas eten op commando ‘eet smakelijk’.

Waarom ben je gestart met het volgen van cursussen?
Ik ben vorig jaar gestart met de Puppy Cursus omdat Pippa mijn eerste hond is, ik haar alleen opvoed en ik ondanks het inlezen ontwetend was. Ik wil een goed opgevoede, blije en gezonde hond. Het is fijn om tijdens de cursus handvatten te krijgen wat betreft het opvoeden van een pup. Daarbij vind ik het zelf ontzettend belangrijk om een goede band op te bouwen met Pippa door samen te werken en plezier te hebben.

Na de Puppy Cursus hebben we de Jonge hond cursus gevolgd en afgelopen woensdag hebben we de Puber Cursus voor de tweede keer afgrond. Omdat Pippa nog wat onstuimig was, hebben we in overleg met de trainer ervoor gekozen om de Puber Cursus nog een keer te doen. Na afronding van de eerste Puber Cursus kon Pippa niet los een parcour afleggen (andere honden waren nou eenmaal interessanter….), maar afgelopen woensdag lukte dit eindelijk wel! Dit laat zien dat het echt loont om veel te oefenen en om soms véél geduld te hebben met een eigenwijze puberhond. Ik vind het mooi om deze vooruitgang te zien en ben natuurlijk supertrots op Pippa!

Wat is het handigste dat Pippa heeft geleerd?
Het handigste dat we hebben geleerd, naast natuurlijk het commando ‘nee’, is toch wel het wandelen zonder trekken, Pippa is ontzettend sterk en het wandelen zonder trekken voorkomt dat Pippa mij uitlaat. De ‘high five’ doet het altijd goed bij familie en vrienden.

Wat zou je in de toekomst nog met Pippa willen doen qua cursus?
Ik ga na de zomer starten met de Volwassen hond cursus, daarnaast wil ik uitzoeken wat Pippa het leukste vind om te doen. Labradors zijn van nature vrij lomp, Pippa spant de kroon daarin, dus behendigheid zal het waarschijnlijk niet worden. Maar mogelijk jacht of combisport. Daarbij werk ik als psycholoog bij Philadelphia, welke in samenwerking is met het KNGF. Ik hoop dat Pippa en ik in te toekomst daar samen iets moois in kunnen doen en wat kunnen betekenen voor cliënten.

Wat zou je andere mensen over onze Hondenvereniging vertellen?
Hondenvereniging Zeewolde is een fijne vereniging om cursussen bij te volgen, ik ga er altijd met veel plezier naartoe. Je krijgt professioneel advies en tips waar je echt wat aan hebt!

Even voorstellen: trainer Stefan

/in /door

Ik ben Stefan Lubbersen, 34 jaar oud en ik ben sinds 2017 vrijwilliger bij de Hondenvereniging.

Ik heb zelf twee honden, een broer en zus uit hetzelfde nest; Bjørn en Yuki. Ze zijn een kruising van een Border Collie met een Friese Stabij en ze zijn inmiddels alweer vijf lentes jong.
Het leuke is dat ze totaal verschillende karakters hebben, maar wel de beste vrienden zijn. Spelen met elkaar vinden ze leuker dan spelen met andere honden. Ze zijn allebei gek op wandelen in het bos en op het strand. Dat komt goed uit, want zelf ben ik ook gek op wandelen in de natuur.
Samen met Bjørn doe ik al sinds eind 2017, begin 2018 Combisport op de zaterdag, hij geniet er zichtbaar van. Zijn zus doet af en toe ook mee, maar zij vindt het na een paar rondjes wel genoeg geweest, en is meer geïnteresseerd in ‘dog dance’-elementen. En koekjes natuurlijk….

Ik ben begonnen als assistent trainer toen een oud-trainster mij vroeg of het wat voor mij was. Ik vond het zo leuk om met honden bezig te zijn dat ik me daarin heb doorontwikkeld en ben blijven plakken. Sinds vorig jaar geef ik met alle plezier zelfstandig les, al dan niet vergezeld door een assistent trainer. Ik geef voornamelijk de cursus Jonge hond, en af en toe de Puppycursus.

Ik heb een hoop leuke honden en baasjes de revue zien passeren. Het is leuk om te zien dat honden vaak een afspiegeling van de baas zijn, meestal is het gedrag van een hond een reactie op de manier waarop de baas zijn of haar hond (onbewust) aanstuurt. Door hele kleine aanpassingen is dat vaak al positief te sturen.
Ik zie heel veel verschillende soorten honden en baasjes, sommige zijn heel gedreven en anderen willen gewoon een leuke huishond en zijn na een paar cursussen klaar. Dat is uiteraard een persoonlijke keuze en het hangt ook nauw samen met wat je met je hond wil doen. Het is leuk om te zien als mensen verder gaan met trainen, dat ze samen plezier hebben en verder werken aan een goede baas-hondrelatie.

De sfeer op de vereniging en het contact met de trainers en cursisten is altijd erg gezellig. Ook qua kennis is er als trainer voldoende ruimte om je door te ontwikkelen bij de Hondenvereniging.

Naast de hondenvereniging ben ik een echte taal- en streektaalliefhebber, vooral het Nedersaksisch, een Nederlandse streektaal uit Noordoost-Nederland, en ik zet me dan ook graag in voor de promotie ervan.
Ik heb jaren in de horeca gewerkt (onder andere KaapFlevo/Fika), maar uiteindelijk heb ik besloten een andere richting op te gaan. Vanwege gezondheidsklachten raakte ik geïnteresseerd in voeding en gezondheid. Sindsdien heb ik verschillende orthomoleculaire opleidingen en de medische basisvakken gedaan, en probeer dan ook zo gezond mogelijk te leven, met her en der een uitspatting. Deze kennis probeer ik ook toe te passen bij mijn honden. Helaas wordt de beste kwaliteit voer soms wat minder door ze gewaardeerd, dus soms moet je de gulden middenweg kiezen.

Chip en registreer je hond

/in /door

Helaas raken ieder jaar nog regelmatig dieren zoek. Maar gelukkig worden ze tegenwoordig ook weer snel terug gevonden en naar de juiste eigenaar gebracht. Dit komt doordat de hond gechipt en geregistreerd is. Vooral dat laatste is ook erg belangrijk. Een hond kan wel gechipt zijn, maar als deze chip nog niet in de databank staat met eigenaargegevens, dan is alsnog niet te achterhalen bij wie de hond hoort. Als de eigenaar niet meteen gevonden kan worden, moet het dier langer in het asiel blijven. Dit kan erg stressvol voor het dier zijn.

Chippen en registreren: verplicht voor honden!
Sinds 1 april 2013 is in Nederland een chip- en registratieverplichting voor honden ingevoerd. Elke hond er in Nederland bijkomt, moet een chip hebben en geregistreerd worden bij een van de daarvoor aangewezen databanken. Denk hierbij aan de BackHomeClub of de NDG. Deze verplichting begint al bij de fokker. Als nieuwe eigenaar van de pup is het daarom belangrijk om te controleren of de pup inderdaad geregistreerd is bij een databank. Vraag dus altijd om een registratiebewijs. Hiermee kunt u als nieuwe eigenaar van grote waarde zijn in het tegengaan van illegale hondenhandel.
Als eigenaar bent u vervolgens verplicht om de hond na aankoop op uw eigen naam te registreren. Denk er ook aan om deze aan te passen als uw gegevens wijzigen, bijvoorbeeld bij een verhuizing.

In de loop van 2021 zal er een aantal maatregelen komen met betrekking tot het chippen en registreren. De bedoeling is dat bij aanschaf van een hond altijd een officieel EU dierenpaspoort wordt meegegeven. Chippers en dierenartsen zullen dan verantwoordelijk gaan worden voor de eerste aanmelding en registratie.
Op de website van de databank waar uw dier geregistreerd staat of via de zoekmachine op www.chipnummer.nl kunt u controleren of het chipnummer van uw huisdier en de bijbehorende registratie nog kloppen.

Vragen over het chippen en registreren van uw hond? Neem contact op met Dierenartsenpraktijk Flevoland:
Bel: 036-5221521
Mail: info@dierenartsenpraktijkflevoland.nl
Of bezoek de website op www.dierenartsenpraktijkflevoland.nl

Wagenziekte bij de hond, wat kan je doen?

/in /door

Er wordt langzaam weer wat versoepeld en we kunnen hopelijk weer vaker een dagje uit met het gezin en onze hond. Maar wat als je hond last van wagenziekte heeft?
Soms wordt er gedacht dat wagenziekte iets menselijks is. Toch is dit niet waar. Honden kunnen namelijk ook veel last hebben van dit vervelende probleem. Gelukkig is wagenziekte iets wat eenvoudig op te lossen of verhelpen is.

Sommige honden vinden autorijden niet prettig. Ze vinden autorijden erg stressvol of eng, dit kan bijvoorbeeld als ze niet zo vaak mee gaan in de auto. Maar het kan ook liggen aan het feit dat de hond zich simpelweg gewoon echt niet lekker voelt tijdens het autorijden. Symptomen van wagenziekte die opvallen zijn misselijkheid, kwijlen en ook ongedurigheid, hijgen en janken. Heel relaxed wordt een autoritje niet op deze manier. Helemaal niet als er ook nog het één en ander uitgebraakt wordt. Maar ook voor de hond zelf is dit erg onprettig en is het logisch dat de auto voor de hond een nare plek kan worden.

Hoe kun je je hond helpen? Dierenartsenpraktijk Flevoland geeft tips:

Oefenen
Geregeld oefenen kan helpen. Begin met de hond een poosje in een stilstaande auto te zetten, eventueel eerst met de deur open. Als dit goed gaat kan je de motor aanzetten. Leid de hond af met een speeltje of wat lekkers en oefen korte momenten. Daarna kan je het proces verdiepen door een stukje te gaan rijden. Start met een kort stukje en rijd rustig. Op deze manier kan de stress en angst grotendeels overwonnen worden. Zeker als de bestemming leuk is, bijvoorbeeld een fijne wandeling.

Feromonenspray
Eventueel kun je een kwartier voordat de hond de auto ingaat, wat feromonenspray in de auto sprayen. Deze geeft een prettige (hondeigen) geur af (die alleen de hond ruikt). Deze geur helpt de hond zich relaxter te voelen en makkelijker om te gaan met lastige situaties. Vraag ernaar bij de dierenarts.

Medicijnen via de dierenarts bij wagenziekte
Als het probleem meer wordt veroorzaakt door verstoring van het evenwichtsorgaan dan zijn bovenstaande opties waarschijnlijk niet genoeg voor de hond. Voor honden die last blijven houden van wagenziekte is er een goed middel verkrijgbaar bij de dierenarts. Dit middel is in tabletvorm en kan 1-2 uur voor vertrek toegediend worden. Het werkt dan maar liefst 12 uur lang, dus ideaal als je met de hond wat verder weg wil of met de hond op vakantie gaat.

Meer vragen over wagenziekte bij de hond? Neem contact op met Dierenartsenpraktijk Flevoland:
Bel: 036-5221521
Mail: info@dierenartsenpraktijkflevoland.nl
Of bezoek de website op www.dierenartsenpraktijkflevoland.nl

Els en Corgi Doortje

/in /door

In “Cursist aan het woord” laten we een cursist vertellen welke ervaringen hij of zij heeft op onze hondenvereniging. Deze keer Els Verzijden en haar Welsh Corgi Cardigan Doortje.

Els, met wie bezoek je de vereniging?
Mijn hond is een Welsh Corgi Cardigan, wit met gestroomd bruin zwart. Het is een teefje en ze heet Doortje. Ik ken haar moeder en dat is een lieve, gehoorzame, prachtige hond, dus toen zij pups kreeg, was het snel beslist.
Doortje is slim, snel en zelfs vaak slimmer en sneller dan ik ben. Als ze in haar bench moet, omdat ik even boodschappen moet doen, rent ze rond de tafel en krijg ik haar niet te pakken. En lokken met wat lekkers, daar trapt ze helaas niet in.
Ik heb de buurvrouw al een paar keer moeten inschakelen, zij heeft wel het gezag over mijn hond…
Gelukkig is dit een uitzondering, nu ligt ze onder mijn stoel en laat zich lekker aaien.
Doortje is nu voor het eerst loops en daardoor is ze wat timide. Ook het gemis van Brammetje die tijdelijk aan het logeren is, zal invloed hebben op haar humeur. Brammetje is mijn Jack Russel van bijna vijftien jaar die Doortje wel leuk vindt, zolang zijn heilige kussen maar niet door haar wordt ingepikt.

Waarom ben je gestart met het doen van cursussen?
Doortje is mijn vierde hond waarmee ik op cursus ben gegaan bij de hondenvereniging. Eerst Joris, en kruising Mechelaar – Labrador. Daarna Bikkel, een Jack Russel met korte pootjes en een breed stevig lijf. Daarna Brammetje, een neefje van Bikkel die nu met pensioen is, en nu Doortje.
Met alle honden heb ik de Puppycursus en de Jonge honden cursus gedaan. Met Bikkel en Bram ook Gehoorzaamheid 1 en 2 en Behendigheid. Bikkel is zelfs clubkampioen geweest, niet op snelheid maar door het parcours foutloos af te leggen.
Nu heb ik met Doortje de eerste twee cursussen gedaan en ik ga ons inschrijven voor de Puber cursus, want Doortje heeft misschien wel grote oren, maar het zou leuk zijn als die ook echt gebruikt worden… Daarnaast is het voor mij ook goed om buiten bezig te zijn met mensen die meekijken en tips geven.

Wat doe je nu anders met Doortje door de cursus?
Voor het eerst heb ik nu een lange lijn van tien meter gekocht, een knalblauwe van pvc. Deze blijft nergens achter hangen en is heel goed te zien. Zo kan ik Doortje de ruimte geven en heb ik haar op tijd te pakken als ze ergens heen wil wat niet kan of mag. Ook het oefenen met het ‘hier’ komen gaat zo goed.
De honden worden twee x per dag apart uitgelaten, zodat ze beiden dat krijgen wat ze nodig hebben. (En twee x per dag samen.)
Brammetje krijgt zo wat rust en Doortje wat meer beweging.

Wat zou je in de toekomst nog met Doortje willen doen qua cursus?
Ik hoorde dat er een cursus is, een behendigheid zonder springen, Hoopers, dat zou wel wat zijn voor Doortje met haar lange rug.

Even voorstellen: trainer Annelies

/in /door

Mijn naam is Annelies Peters, ik ben 61 jaar, de oudste trainer van de club, zowel in leeftijd als in dienstjaren.

Zo’n kleine 25 jaar geleden wilde ik graag een hond. Via via hoorde ik van een Beagle, Dino, die erg veel problemen veroorzaakte in een gezin. Wij zijn gaan kijken en hebben hem meteen meegenomen. Het was inderdaad een ongeleid projectiel. Dino vernielde alles! De auto onderweg naar huis, de tuin, het speelgoed, trok kasten open en stortte zich op de inhoud, vernielde kleding, at alles wat eetbaat en zelfs wat niet eetbaar was. Ik ben toen heel intensief met hem aan de gang gegaan. Eerst veel rennen naast de fiets om zijn energie kwijt te raken en vervolgens hebben we ons aangemeld voor een gehoorzaamheidscursus. Van de ene cursus gingen we door naar de volgende. Dino bleek heel leergierig. Vooral het gebruik van de clicker methode werkte erg goed. We zijn behendigheid gaan doen en dogdance. Vooral dogdance was helemaal zijn ding. We hebben ook op hoog niveau wedstrijden gelopen, zelfs meegedaan aan het NK. Ook behendigheid hebben we op wedstrijdniveau kunnen doen.

Een leuke anekdote: Tijdens onze eerste behendigheidsles stroomden we in, in een wat meer gevorderde groep. Ik had nog nooit iets op dit gebied gedaan. Er ging een wereld voor me open. Maar Dino had er veel minder moeite mee! De cursist die voor ons het parcours af legde, had een loopse teef bij zich. Die liep het parcours foutloos. Toen Dino aan de beurt was, ging zijn neus aan en hij liep in een razendtempo precies op dezelfde manier het parcours; kattenloop, hoogtesprongen, schutting, wip, allemaal geen probleem! Hij ging gewoon zijn neus achterna (of eigenlijk; dat teefje). In één les had hij alle toestellen aangeleerd!

Dino heeft de aanzet gegeven om me te verdiepen in de vraag: hoe leert een hond? Ik heb allerlei cursussen en workshops op dit gebied gevolgd, bij veel verschillende hondenscholen en trainingscentra. Het belangrijkste dat ik leerde: probeer niet iets af te leren, maar leer juist goed gedrag aan! Dat gebruik ik nu in iedere les.

Later kreeg ik een Engelse Springer Spaniël, Paddy, die vooral goed was in het speuren, combisport en in hoopers. Nu heb ik een Engels Cockertje, Tender, die behendigheid leuk vindt en detectie.

Ik geef al zo’n 10 jaar les bij de hondenvereniging, altijd in de sporten. Ik vind het leuk wanneer de honden en bazen moe en voldaan naar huis gaan. De interactie tussen de hond en de baas vind ik erg belangrijk. Bij iedere combinatie probeer ik te achterhalen hoe ze samen zoveel mogelijk plezier kunnen hebben in de dingen die ze in de les doen en willen leren. Iedereen mag op zijn of haar eigen niveau trainen en er valt altijd nog veel te leren.

Ik hoop dat alle cursisten er net als ik van genieten
iedere dag te worden begroet
door een kwispelende hond,
en een natte snoet!!!!

Hoe lang kan ik wandelen met mijn hond?

/in /door

Nu alle sportscholen dicht zijn en de Corona-kilo’s zich wellicht opstapelen, is het misschien een idee om gewoon lekker veel te gaan wandelen met je hond. Maar is dat wel zo goed voor je hond, om zoveel te wandelen?

Dat is een vraag die vaak gesteld wordt, maar eigenlijk niet zo eenvoudig te beantwoorden is. Feit is dat puppy’s of jonge honden vaak veel langer kunnen en willen lopen dan goed voor hen is. En natuurlijk willen wij als baas onze pup daar ook gelegenheid toe geven; hoe leuk is het om je puppy te zien spelen en dartelen. Het lichaam van de pup is echter absoluut nog niet bestand tegen langdurende of grote fysieke belasting. Je puppy is nog volop in de groei en erg kwetsbaar. Het groeiproces waarin kraakbeen langzaam overgaat in been kan wel een jaar tot anderhalf jaar duren. Het is daarom niet verstandig om jouw pup al erg lang te laten wandelen of veel opeenvolgende vreemde bewegingen te laten maken. Daarnaast kunnen ook de pezen, spieren en gewrichtskapsel te zwaar belast en opgerekt worden. Die al te grote belasting kan heel goed tot blijvende schade leiden.

Een pup zal niet snel aangeven dat hij te lang heeft gewandeld en graag naar huis wil. Pups kennen hun eigen grenzen hierin nog niet en zitten tijdens de eerste wandelingen vaak vol energie. Belangrijk om te beseffen; jouw puppy zal tijdens de wandeling al een veel langere afstand afleggen dan jij als baasje. Je pup loopt namelijk niet in één rechte lijn op hetzelfde tempo, maar zal geregeld van het pad afwijken om te snuffelen en ook regelmatig zijn tempo versnellen. Om te bepalen hoe lang je pup ongeveer moet wandelen per keer kun je als richtlijn de volgende opties per wandeling aanhouden: 4 minuten per leeftijd van je pup in maanden. Voor een pup van 3 maanden komt dit dus neer op 12 minuten en voor een pup van 4 maanden op 16 minuten. Of in weken: 1 minuut per leeftijd van je pup in weken. Voor een pup van 12 weken komt dit neer op 12 minuten en voor een pup van 16 weken op 16 minuten. Voor een volwassen hond zal het dus rond de 45 minuten zitten. Onthoud goed, dit zijn richtlijnen. Elke pup/volwassen hond is anders, dus blijf goed naar je hond kijken. Ook is het altijd beter om verdeeld over de dag meerdere korte wandelingen te maken dan slechts één hele grote wandeling.

 En wat als mijn hond volwassen en uitgegroeid is?

Uitgaande van een volwassen hond in goede gezondheid is een lange wandeling van ruim drie kwartier tot een uur al snel voldoende. De fitte, atletische honden kunnen dit natuurlijk langer volhouden, soms zelfs tot wel drie uur. Zorg er tijdens de lange wandelingen wel áltijd voor dat je hond op ieder moment rust kan nemen en water kan drinken.

Wandel in een rustig tempo en stop dus af en toe even om wat uit te rusten en je hond daar ook de mogelijkheid toe te geven.  En geef je hond de gelegenheid om na de wandeling lekker te gaan slapen. Niet alleen omdat je hond moe zal zijn, je hond heeft het ook nodig om alle nieuwe indrukken te verwerken.

Meer vragen over hoe lang kunt wandelen met jouw hond? Neem contact op met Dierenartsenpraktijk Flevoland:
Bel: 036-5221521
Mail: info@dierenartsenpraktijkflevoland.nl
Of bezoek de website op www.dierenartsenpraktijkflevoland.nl